Η Δύση πετάει εκατομμύρια παλιούς Η/Υ ετησίως στα σκουπίδια. Εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς καταλήγουν στην Αφρική, όπου παιδιά επιχειρούν να επιβιώσουν, πουλώντας τα εξαρτήματά τους. Τα τοξικά στοιχεία όμως από αυτά, σιγά-σιγά δηλητηριάζουν τα παιδιά της Αφρικής.
Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο Θεός έριξε βροχή φωτιάς και θειαφιού για να καταστρέψει τις πόλεις Σόδομα και Γόμορρα. Οι αξιωματούχοι στη Γκάνα αποκαλούν έτσι, Σόδομα και Γόμορρα, ένα μέρος της πόλης που έχει ποτιστεί από τοξίνες. Σ’ αυτό το κομμάτι της πόλης, κάποιος δεν πάει αν δεν είναι απολύτως απαραίτητο.
Πυκνοί μαύροι καπνοί βγαίνουν από τις καλύβες στην παραγκούπολη. Το ποτάμι είναι μαύρο και πηχτό, σαν χρησιμοποιημένο λάδι, και μεταφέρει κουφάρια υπολογιστών προς τον ωκεανό. Καθ’ολο το μήκος της όχθης του ποταμού παρατηρούνται εστίες φωτιάς, καίνε αφρούς και κομμάτια πλαστικού. Οι φλόγες καίνε την πλαστική επικάλυψη από τα καλώδια, τις πρίζες και τις μητρικές κάρτες του υπολογιστή, αφήνοντας γυμνό το μέταλλο.
Αδύνατα παιδιά τριγυρνούν στο βαρύ από τον καπνό τοπίο που θυμίζει κόλαση και μαζεύουν όποιο κομμάτι μέταλλο βρουν, αν καταφέρουν να συγκεντρώσουν αρκετά θα καταφέρουν να αγοράσουν ρύζι, ίσως και καμιά ντομάτα, για να φάνε και σήμερα.
Η περιοχή δίπλα από τα Σόδομα και τα Γόμορρα, είναι ο τελικός προορισμός για παλιούς υπολογιστές και άλλα ηλεκτρονικά από ολόκληρο τον κόσμο. Τέτοια μέρη υπάρχουν και σε άλλες χώρες, όχι μόνο στη Γκάνα, όπως στη Νιγηρία, το Βιετνάμ, την Ινδία, την Κίνα και τις Φιλιππίνες. Τα εκατοντάδες παιδιά εδώ δεν είναι παρά μέρος των χιλιάδων παιδιών σε όλο τον κόσμο που εκτίθενται σε παρόμοιες συνθήκες.
Αυτά τα παιδιά ζουν εν μέσω των απορριμμάτων της εποχής του διαδικτύου, και πολλά από αυτά πεθαίνουν από αυτά. Διαλύουν υπολογιστές, σπάνε τις οθόνες με πέτρες και μετά πετάνε τα εσωτερικά εξαρτήματα στη φωτιά. Οι υπολογιστές περιέχουν μεγάλες ποσότητες βαρέων μετάλλων, και καθώς καίγεται το πλαστικό, τα παιδιά εισπνέουν υψηλά καρκινογόνες αναθυμιάσεις. Έτσι, οι υπολογιστές των πλουσίων δηλητηριάζουν τα παιδιά των φτωχών.
Τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούν ότι παράγονται περίπου 50 εκατομμύρια τόνοι ηλεκτρονικών αποβλήτων ετησίως. Στη Γερμανία κοστίζει περίπου €3.50 για να απορριφθεί κατάλληλα μια παλιά κάμερα CRT. Αλλά κοστίζει μόλις €1.50 για να φορτωθεί σε ένα πλοίο κοντέινερ για να πάει στην Γκάνα.
Μια διεθνής συνθήκη, η Συνθήκη Basel, τέθηκε σε ισχύ το1989. Η συνθήκη είναι λογική στη σύλληψή της, απαγορεύοντας στις ανεπτυγμένες χώρες να πραγματοποιούν απόρριψη αποβλήτων υπολογιστών χωρίς άδεια, σε λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. Συνολικά, 172 χώρες την έχουν υπογράψει, αλλά τρεις δεν την επικύρωσαν ποτέ: η Αϊτή, το Αφγανιστάν και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Υπηρεσίας Περιβαλλοντικής Προστασίας των ΗΠΑ, η χώρα πετάει στα σκουπίδια ετησίως περίπου 40.000.000 υπολογιστές.
Οι οδηγίες της Ευρωπαϊκης Ένωσης, με ακρωνύμια όπως WEEE (Waste Electrical and Electronic Equipment) και RoHS (Restriction of Hazardous Substances), ακολούθησαν τη Συνθήκη Basel, και διάφορες χώρες τις υπέγραψαν. Οι νόμοι για την απόρριψη της Γερμανίας είναι μεταξύ των αυστηρότερων του κόσμου και η αποστολή απορριμμάτων υπολογιστών στην Γκάνα, μπορεί να επιφέρει ακόμα και ποινή φυλάκισης. Θεωρητικά.
Σύμφωνα με μελέτη που πρόκειται να δημοσιευθεί σύντομα, δείχνει τεράστιες τρύπες στο σύστημα ανακύκλωσης της χώρας. Σύμφωνα με τη μελέτη, εξαγωγικές φίρμες στέλνουν 100.000 τόνους ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών προς το νότο, πολύ περισσότερο απ’ ότι φοβούνται οι ειδικοί.
Η βιομηχανία αυτή κοστίζει εκατομμύρια και το βάρος του εντοπισμού των παράνομων φορτίων πέφτει στους ώμους λίγων αξιωματικών των τελωνείων και λιμενικών. Αλλά, όταν περιστασιακά ανοίξουν κάποιο κοντέινερ, κατά πάσα πιθανότητα ξεκινούν τα προβλήματά τους στο δικαστήριο. Ο Νόμος δεν ορίζει επακριβώς τι είναι άχρηστος υπολογιστής, ενώ είναι νόμιμο να εξάγονται μεταχειρισμένοι υπολογιστές. Ένας σπασμένος υπολογιστής που μπορεί να φτιαχτεί, είναι άχρηστος ή όχι; Όταν υπάρχουν τέτοια θέματα, οι δικαστές λόγω αμφιβολιών συνήθως αποφασίζουν υπέρ του εξαγωγέα.
Συρρίκνωση του εγκεφάλου
Μια ομάδα λευκών επισκέφτηκε τα Σόδομα, λέει ο 10χρονος ορφανός μικρούλης με το παράξενο μικρό όνομα Bismark. Ήταν από την Greenpeace. Ένας χημικός γέμισε δοκιμαστικούς σωλήνες με δείγματα λάσπης από το ποτάμι, στάχτη από το έδαφος και χώμα από διαφορετικά σημεία της περιοχής.
Ο χημικός έκανε τα τεστ στην Αγγλία και τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά. Εντόπισε υψηλές συγκεντρώσεις μόλυβδου, καδμίου και αρσενικού, όπως επίσης και διοξίνες, φουράνια, πολυχλωριωμένα διφαινύλια.
Ο μόλυβδος προκαλεί πονοκεφάλους και στομαχικές συσπάσεις, μετά από σύντομη έκθεση σε αυτόν. Από μακροχρόνια έκθεση, προακλεί βλάβες στο νευρικό σύστημα, τα νεφρά, το αίμα και ειδικά στον εγκέφαλο. Όταν τα παιδιά λαμβάνουν μόλυβδο μέσω του νερού ή της εισπνοής, ο εγκέφαλός τους συρρικνώνεται ελαφρά και σημειώνεται μείωση της ευφυΐας τους.
Πηγή: Spiegel
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου